چگونه به کارمان بچسبیم و خودمان را نجات دهیم؟

آنچه من داشتم و شاید دیگران نداشتند، قابلیت چسبیدن به کار بود و چیزی که واقعاً مهم است هم همین است نه استعداد. باید به کار بچسبی.

این را دوریس لسینگ گفته، نویسندۀ بزرگی که به عنوان مسن‌ترین برندۀ جایزۀ صلح نوبل؛ تا واپسین دم عمر به کارش چسبیده بود.

این روزها وقتی بیرون می‌زنم، چه برای جلسات و کارهای فیزیکی، چه پرسه در شبکه‌های اجتماعی، بیش از قبل پریشان می‌شوم. چیزی که نیست ذره‌ای تفکر مستدل و انتقادی و برحق است. همه گرفتاریم؛ اما کافی است که کمی دقیق‌تر به ناله‌های هم گوش کنیم تا مطمئن شویم که شایستۀ تمام شدائد و مصائبی هستیم که بر سرمان آوار شده. باید هم این‌گونه مجازات بشویم. وقتی قلمیات (!) روزنامه‌نگارها و منتقدان ما جز ناله و توهم و ماله‌کشی و حرف‌های بی‌رنگ‌وبو نیست از بقیه چه توقعی هست!

باری، به نالیدن نیفتم. می‌خواهم بگویم گند و رنج و رخوت و بلاتکلیفی، جز پریشان‌فکری و نگرانی برای من یک پیام روشن دارد:

بچسبم به کارم.

همیشه وقتی اندکی از نوشتن دور می‌افتم و بعد نوشتن را آغاز می‌کنم، یک نکته به‌وضوح برایم آشکار می‌شود: وقتی نمی‌نویسم زندگی از دستم در می‌رود.

به قول هوشنگ گلشیری وقتی نمی‌نویسم کج‌خلق و عصبی می‌شوم.

از لفاظی و نوشتن حرف‌های رتوریک بیزارم. وقتی می‌گویم با نوشتن جلوی غلبۀ فضا و زمان را بر خودم می‌گیرم. نمی‌خواهم جمله قصار هوا کنم. چیزی را می‌گویم که از عمق جانم جوشیده و با منطقی محکم که به آن معتقدم.

می‌نویسم چون با نوشتن احساس کنترلم روی اوضاع بیشتر می‌‌شود. با نوشتن کمی از باری را که روی دوش زمین و زمان گذاشته‌ام برمی‌دارم.

مغز ما بیشتر اوقات مرده است، من فقط طی لحظاتی از روز، آن‌هم غالباً زمانی که در حال کیبوردفرسایی هستم، وزش اندکی حیات را در جمجمه‌ام حس می‌کنم!

رها کنم. بچسبیم به کارمان!

برای چسبیدن به کار:

جوری کار کن که انگار مرگ و زندگی‌ات به آن وابسته است.

دیوانه‌وار کتاب بخوان، بیشتر یاد بگیر.

در گزینش اطرافیانت بی‌رحمانه‌تر رفتار کن.

بیشتر نه بگو. تقریباً به هر چیزی که می‌توان نادیده گرفت.

تلاش کن بیشتر در اتاقت بمانی.

بیشتر آفلاین باش. موبایلت را کاملاً بی‌صدا کن.

اگر چیزی دیگران را دلسرد و کند می‌کند، بگذار برای تو هشداردهنده و محرک باشد.

امیدوار باش، حتی اگر هیچ چشم‌انداز روشنی پیش رویت نیست.

از نتیجۀ کار راضی باش، حتی اگر چیز چندانی دستت را نمی‌گیرد.

به نظر شما چگونه می‌توانیم بهتر به کارمان بچسبیم؟

 بعد از خواندن این مطلب چه‌کار کنم؟

می‌توانید «بدون توجه به این موضوع نویسنده‌شدن محال است» را بخوانید.

شرکت در طرح تابستانه مدرسه نویسندگی (طرحی ویژه برای نوشتن و تولید محتوا در تابستان ۹۷)

دریافت نامه‌های شاهین کلانتری
کانال مدرسه نویسندگی در تلگرام
همه چیز دربارۀ کتاب «چرا باید زیادتر حرف بزنیم؟»